ظرفیتهای نمایشی منظومه زرینقبانامه براساس شخصیتپردازی سلیمان نبی(ع)
نویسندگان
چکیده مقاله:
زرینقبانامه یکی از منظومههای عصر صفوی است که از ساختار روایی- نقالی عصر صفویه متأثر است و یکی از ویژگیهای آن محوریت شخصیت سلیمان نبی (ع) است. مسئله پژوهش، رابطه ساختار نقالی-روایی منظومه زرینقبانامه و ظرفیتهای نمایشی این اثر است که بهویژه در شخصیتپردازی حضرت سلیمان (ع) با انسجام بیشتری خود را نشان داده است. بنابراین پرسش تحقیق این است که چه ظرفیتهای نمایشیای در شخصیت و شخصیتپردازی سلیمان نبی(ع) وجود دارد؟ منظور از ظرفیتهای نمایشی شخصیتپردازی نیز ویژگیهایی است که در الگوهای فیلمنامهنویسی وجود دارد و مورد توجه فیلمنامهنویسان است. در این پژوهش با کنارهم نهادن الگوهای شخصیتپردازی نمایشی و شیوه شخصیتپردازی منظومه زرینقبانامه، سعی شده است جنبههای نمایشی این شخصیت کشف و تبیین شود. در مجموع میتوان گفت: کنش و واکنشهای سلیمان نبی (ع) در بستر رویدادهایی متنوع و در پیوند با شخصیتهای اسطورهای و حماسی دیگر، درهمتنیدگی جذاب پیرنگ و شخصیت را رقم زده است و ظرفیت نمایشی قابل توجهی برای مخاطب دارد. همچنین وجود کشمکشهای بیرونی و درونی مرحلهبندی شده در زندگی روایی در متن نیز، از ویژگیهای داراماتیک شخصیتپردازی سلیمان نبی (ع) در اثر زرینقبانامه است.
منابع مشابه
نشانه های نمایشی در منظومه ی"درخت آسوریگ"
این مقاله، به بررسی و توصیف ساختار و نشانههای نمایشی منظومهی درخت آسوریگ میپردازد؛ مناظرهای منظوم میان یک بز و یک درخت خرما از اصل پارتی و به خط پهلوی کتابی که تنها نمونهی فابل به شکل مناظره در زبانهای ایرانی میانه غربی است. این متن، شباهت ساختاری انکارناپذیری با متنهای مناظرهای بینالنهرینی دارد که در جشن بهاری سال نو بینالنهرین (اکیتو) به صورت نمایشی اجرا میشدهاند. در این منظومه...
متن کاملبررسی جنبههای نمایشی شخصیت سودابه براساس نظریه کنشمندی گرماس
شاهنامۀ فردوسی اثری با شخصیتهای بسیار و متنوع است و توانایی تبدیلشدن به متون نمایشی را از هر حیث دارد؛ ولی پیش از ورود به نگارش چنین متونی نیاز است هریک از شخصیتها از منظر نظریههای شخصیتپردازی دراماتیک بررسی و تحلیل شود. شخصیتپردازی قهرمان نمایش بهمنزلۀ یکی از ارکان اصلی دنیای نمایش، مؤلفههای ویژهای چون کنشمندی و انگیزش برای دستزدن به عمل دراماتیک، ویژگیهای فیزیکی و روانی دارد که آ...
متن کاملگفت و گو و شخصیتپردازی نمایشی در منظومه غنایی خسرو و شیرین نظامی
منظومه خسرو و شیرین نظامی به عنوان نمونهای عالی از ادب غنایی فارسی، ابعاد مختلفی از نوع نمایشی را در خود جای داده است. خسرو و شیرین نظامی از جهت گفت و گو و شخصیتپردازی بسیار غنی است، چه آنجا که دیالوگ مطرح میشود و چه در قسمتهایی که وجود مونولوگ ایجاب دانسته شده است. در این مقاله شده است با آوردن نمونههایی از داخل متن به بررسی و تحلیل شخصیتها و مکالمات آنها در این اثر بپردازد و در نهایت ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 7 شماره 4
صفحات 133- 152
تاریخ انتشار 2017-03-19
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023